پدر
مزاری زینت تاریخ میهن مهربان بابه!
شهید راه ازادی و مکتب، قهرمان بابه!
سپهسالار و یار و یاور مستضعفان !بابه!
ابر مرد جهاد سرخ قرن!ای جاودان بابه
نهنگ قلزم آ تش شهاب اسمان بابه
خدنگ قلب خصم و خار چشم دشمنان بابه!
کجایی یوسفا! بار دگر مصر ملاحت را
بگیر از گله ء گرگان قرارو خواب و راحت را
* * *
تو مارا بابهء بیدار دل بودی پدر بودی
انیس و مونس و تاج سرو نور و بصر بودی
به شام محنت و غمها تجلی سحر بودی
دلیر عرصه های اتش و خون و خطر بودی
به چشم فتنه ها برنده شمشیر دوسر بودی
تو خندق افرین مرحب بر انداز دگر بودی
نیارد درد دستانت! زدی بیخ ضلالت را
شکستی کاخ ظلم و جور و بیداد و بطالت را
* * *
دلیرا ! خیز و دشت و گلشن ازادگان بنگر
بهار مردم غمدیده ء خود را خزان بنگر
حریم مذهب اندر سلطهء نامحرمان بنگر
کنام شیر را جولانگهء خیل سگان بنگر
اسیر درهم ودالر گروهی نا جوان بنگر
به گرد خوان ذلت ازدحام دلقگان بنگر
بیا مردانه بشکن بند و زنجیر اسارت را
بسوزان روح سازش را،غلامی را،حقارت را
* * *
پدر ای شعرما! ای شور ما ! ای افتخار ما!
شکوه شوکت ما، قدرت ما ،اقتدار ما،
خروش نسل ما، خشم بلند روزگار ما
غرور ملت ما، غیرت قوم و تبار ما
سوار لافتی!سردار صاحب ذوالفقار ما
امیر صف شکن،کرار عصر کار و زار ما
زجا خیز و بپا کن پرچم سبزولایت را
ندای حق مذهب ر ا، امامت را،وصایت را
